زوتوپیا بعد از اون موفقیت دیوونه‌کننده‌ای که با فیلم اولش داشت، دوباره برگشته تا همون ترکیب جذاب طنز، معما، تنوع حیوانات و پیام‌های اجتماعی رو ادامه بده. ما توی نقد کامل زوتوپیا 2 درباره داستان، تم‌ها و مقایسه‌اش با قسمت اول کامل حرف زدیم، اما این‌بار می‌خوایم بریم سراغ چیزی که همیشه دیزنی توش بی‌رقیب بوده: صداپیشگی. جودی هاپس و نیک وایلد دوباره برگشتن، تیم شدن و وارد پرونده‌ای تازه شدن، اما ماجرا فقط به این دوتا خلاصه نمی‌شه؛ چون کلی چهره تازه وارد دنیای زوتوپیا شدن و حضورشون هم هم بامزه‌ست و هم تاثیرگذار. از یه مار مرموز گرفته تا خانواده لینکسلِی و حتی چهره‌های محبوبی که از قسمت اول کنارمون بودن. همین ترکیب بازیگرها و شخصیت‌هاست که دنیای زوتوپیا رو زنده نگه می‌داره و باعث می‌شه هر حیوان نه فقط ظاهر، بلکه صدا، شخصیت و هویت خودش رو داشته باشه. این راهنمای کامل کمک می‌کنه بدونیم چه کسی پشت هر کاراکتره و چرا این انتخاب‌ها برای دنیای زوتوپیا 2 اینقدر مهم و جذاب شده.

بازیگران اصلی و نقش‌هاشون در زوتوپیا 2

Ginnifer Goodwin در نقش Judy Hopps

جنیفر گودوین دوباره به عنوان صدای جودی هاپس برمی‌گرده؛ همون خرگوش مصمم و پرانرژی که تو فیلم اول تاریخ‌سازی کرد و به‌عنوان اولین خرگوش وارد اداره پلیس زوتوپیا شد. گودوین رو قبلاً تو سریال‌های مشهور Big Love و Once Upon a Time دیده بودیم و تو فیلم‌هایی مثل Walk the Line و He’s Just Not That Into You هم نقش‌های مهمی داشته. اما چیزی که تو زوتوپیا 2 خودش رو نشون می‌ده، تحول شخصیت جودیه؛ دیگه اون rookie تازه‌کار نیست، حالا باتجربه‌تره، احترام می‌گیره و با اعتمادبه‌نفس کامل وارد پرونده‌ای تازه می‌شه. همکاری مجددش با نیک وایلد، هم حال‌وهوای نوستالژیک می‌ده و هم نشون می‌ده قلب ماجرا هنوز روی دوش این دو تاست.

Jason Bateman در نقش Nick Wilde

جیسون بیتمن، صداپیشه روباه زرنگ، باهوش و خونسرد زوتوپیا، یعنی نیک وایلد، دوباره برگشته. بیتمن از روزهای قدیم با Little House on the Prairie و The Hogan Family شناخته شد، ولی اوج محبوبیتش با Arrested Development و بعدتر Ozark رقم خورد و تو فیلم‌هایی مثل Juno و Game Night هم حسابی درخشید. نیک تو قسمت اول کسی بود که به خاطر بی‌اعتمادی جامعه، تبدیل به کلاهبردار شده بود، اما حالا تو زوتوپیا 2 به‌عنوان پلیس واقعی کنار جودی کار می‌کنه. این تغییر جایگاه شخصیتش، یعنی از طردشدگی به مسئولیت‌پذیری، یکی از زیباترین تحول‌های داستانیه و حضور دوباره بیتمن این مسیر رو پررنگ‌تر و واقعی‌تر کرده.

Ke Huy Quan در نقش Gary De’Snake

کی هوی کوان، برنده اسکار و ستاره‌ای که خیلی‌ها از کودکی با Indiana Jones and the Temple of Doom و The Goonies می‌شناسن، تو زوتوپیا 2 به‌عنوان صداپیشه شخصیت تازه‌ای وارد می‌شه: گری ماره. کوان بعد از سال‌ها دوری از بازیگری با Everything Everywhere All at Once دوباره برگشت و حالا حضورش تو این انیمیشن دیزنی یه اتفاق هیجان‌انگیزه. گری یک مار نره که با ورودش به زوتوپیا همه رو می‌ترسونه، چون تو این دنیا مارها به‌عنوان خطرناک و ممنوعه شناخته می‌شن. اما خودش ادعا می‌کنه که این نگاه فقط نتیجه یک توطئه است. حضورش هم فضای داستان رو مرموزتر می‌کنه و هم پای حیواناتی رو باز می‌کنه که قبلاً در این دنیا پذیرفته نشده بودن.

Fortune Feimster در نقش Nibbles Maplestick

فورچون فی‌مستر تو زوتوپیا 2 صداپیشه نیبلز میپل‌استیکه؛ یک سگ‌آبی تازه‌وارد که خیلی زود تبدیل می‌شه به یکی از بامزه‌ترین و همراه‌ترین کاراکترهای داستان. نیبلز تو مسیر جست‌وجوی گری ماره، جودی و نیک رو هدایت می‌کنه و با انرژی، شوخی‌ها و رفتار صمیمانه‌اش فضای فیلم رو سبک‌تر و خوش‌ریتم‌تر می‌کنه. خود فی‌مستر رو قبلاً تو The Mindy Project دیده بودیم و علاوه‌بر اون، تجربه صداپیشگی تو Velma و Strange Planet رو هم داشته. این اولین حضورش تو دنیای زوتوپیاست و انتخاب صدای اون برای این شخصیت نشون می‌ده دیزنی چطور از کمدین‌ها برای بخش انسانی‌تر و لطیف‌تر شخصیت‌ها استفاده می‌کنه.

Andy Samberg در نقش Pawbert Lynxley

اندی سمبرگ این بار صداپیشه پاوبرت لینکسلِیه؛ یک سیاه‌گوش و یکی از اعضای اصلی خانواده لینکسلی که نقش ضدقهرمان‌های داستان رو تشکیل می‌دن. پاوبرت نسبت به بقیه اعضای خانواده‌اش ظاهر آرام‌تر و شوخ‌طبع‌تری داره، اما همچنان جزو دشمنان جودی و نیک به حساب میاد. سمبرگ سال‌ها تو Saturday Night Live درخشید و با Brooklyn Nine-Nine، Palm Springs و سری انیمیشنی Hotel Transylvania محبوبیت بیشتری پیدا کرد. استفاده از صدای سمبرگ برای این کاراکتر باعث شده پاوبرت در عین شرور بودن، لحنی دوست‌داشتنی و کمیک داشته باشه؛ چیزی که دقیقاً با سبک طنز زوتوپیا هماهنگه و به تعادل فضای فیلم کمک می‌کنه.

David Strathairn در نقش Milton Lynxley

دیوید استرتیرن صداپیشه میلتون لینکسلِیه؛ پدر خانواده، یک تاجر بی‌رحم و یکی از ضدقهرمان‌های اصلی زوتوپیا 2. استرتیرن جزو بازیگرهای باتجربه و تحسین‌شده هالیووده و با نقش‌هایی مثل Good Night and Good Luck، L.A. Confidential، Lincoln و Temple Grandin جوایز و نامزدی‌های مهمی داشته. میلتون در دنیای فیلم نماینده سنت، قدرت و برتری‌طلبیه و برای حفظ جایگاه خانواده‌اش حاضر به زیرپا گذاشتن بقیه حیوانات زوتوپیاست. حضور چنین بازیگر جدی و کلاسیکی در نقش یک شخصیت انیمیشنی باعث شده این کاراکتر وزن بیشتری پیدا کنه و تنش داستانی بین قهرمان‌ها و دشمنان عمیق‌تر بشه؛ خصوصاً وقتی مقابل جودی و نیک قرار می‌گیره که نماد تغییر و شکستن قالب‌های قدیمی هستن.

بازیگران بازگشتی و شخصیت‌های جانبی در Zootopia 2

زوتوپیا 2 فقط به شخصیت‌های تازه‌وارد خلاصه نمی‌شه و بخش بزرگی از جذابیتش، برگشتن صداهایی‌ست که از قسمت اول تو ذهن‌مون موندگار شدن. ادریس البا دوباره به‌عنوان چیف بوگو برمی‌گرده؛ همون فرمانده سخت‌گیر و جدی اداره پلیس که حالا هدایت جودی و نیک و کل نیروها رو برعهده داره. شکیرا هم باز در نقش غزال حضور داره؛ ستاره محبوبی که علاوه‌بر ظاهر شدن، باز هم به موسیقی فیلم روح می‌ده و پیام صلح و برابری بین حیوانات رو زنده نگه می‌داره.

به این فهرست، چهره‌هایی مثل پاتریک واربورتون در نقش شهردار جدید شهر، کویینتا برانسون به‌عنوان درمانگر زوجی جودی و نیک، نیت تورنس در نقش بنجامین کلاهاوزر پشت میز ورودی اداره پلیس، بانی هانت و دان لیک در نقش پدر و مادر جودی، و مکالی کالکین و برندا سونگ در نقش اعضای خانواده لینکسلی هم اضافه می‌شن. همین حضورهای کوچک اما مؤثر کمک می‌کنه دنیای زوتوپیا زنده، پیوسته و قابل‌باور باقی بمونه.

در کنار اون‌ها، برگشتن موریس لامارش به‌عنوان آقای بیگ و لیا لَتِم در نقش فرو فرو، حس مافیاگونه و روابط قدیمی قسمت اول رو دوباره فعال می‌کنه. سسیلی استرانگ در نقش لیتل جودیت، بچه کوچولویی که اسمش الهام گرفته از جودی‌هاپس‌ه، یک لایه لطیف و خانوادگی به ماجرا اضافه می‌کنه. ری‌موند پرسی هم دوباره صدای فلش، کندترین کارمند اداره، رو اجرا می‌کنه تا وجه طنز خشک داستان حفظ بشه. حتی تامی چونگ به‌عنوان یَکس دوباره از کمپ برهنه‌ها برمی‌گرده و حضور صوتی تاینی لیستر در نقش فینیک با استفاده از آرشیو صدا، ادای احترامی قشنگ به بازیگر فقید این نقش محسوب می‌شه. همه این برگشت‌ها باعث می‌شن احساس کنیم واقعاً وارد ادامه یک جهان آشنا شدیم، نه صرفاً یک داستان جدید با برچسب دنباله.

این ترکیب بازیگری چه معنایی برای دنباله دارد؟

خب راستش ورود شخصیت‌هایی مثل مار، سیاه‌گوش‌ها و حیواناتی که قبلاً تو جامعه زوتوپیا جایی نداشتن، یعنی دنیای فیلم بزرگ‌تر و متنوع‌تر شده. این همون نقطه‌ایه که فیلم دوباره سراغ پیام‌های اجتماعی می‌ره؛ اینکه نگاه از روی ظاهر، پیش‌داوری و برچسب‌زدن چطور جامعه رو تقسیم می‌کنه.

از طرف دیگه، بازگشت  غزال و حضور چهره‌های کمدین مثل فی‌مستر و سمبرگ باعث شده طنز و موسیقی همچنان بخش مهمی از هویت فیلم باقی بمونه و فضای سنگین‌تر داستان پلیسی رو متعادل کنه.

خط اصلی داستان هنوز پلیسی‌ـمعماییه و این ترکیب بازیگران ثابت و تازه کمک می‌کنه روایت جهت‌دارتر، پخته‌تر و چندلایه‌تر جلو بره. نکته مهم اینه که با وجود تعداد زیاد صداپیشه‌های شناخته‌شده، فیلم شلوغ و بی‌هدف نمی‌شه؛ چون ستاره‌ها فقط به‌خاطر اسم‌شون اینجا نیستن، بلکه برای معنا دادن به نقش‌هاشون انتخاب شدن.

همین‌ها باعث می‌شه زوتوپیا 2 نه فقط یک ادامه، بلکه یک توسعه واقعی برای جهان داستانی باشه؛ دنیایی که حالا بزرگ‌تر، پیچیده‌تر و اجتماعی‌تر از قبل شده و جای بیشتری برای روایت، شخصیت‌پردازی و سفر تازه جودی و نیک فراهم کرده.

حرف اخر

زوتوپیا 2 بیشتر شبیه برگشتن به شهریه که قبلاً می‌شناختیم، اما این‌بار خیابون‌هاش شلوغ‌ترن، صداهاش متنوع‌ترن و حرف‌هایی که می‌زنه صریح‌تر و عمیق‌تر شده. جودی و نیک هنوز قلب داستانن، اما ورود کاراکترهای تازه و برگشتن چهره‌های محبوب قسمت اول باعث شده دنیا بزرگ‌تر و زنده‌تر حس بشه. همین ترکیب صداپیشه‌هاست که به حیوان‌ها شخصیت می‌ده، طنز فیلم رو نگه می‌داره، پیام‌ها رو تاثیرگذار می‌کنه و باعث می‌شه زوتوپیا همچنان هم برای بچه‌ها جذاب باشه و هم برای بزرگ‌ترها معنی‌دار.

اگه فیلم رو(مثل من با نسخه ی بی کیفیت دیدی چون عجله داشتی) دیدی و کنجکاوی بدونی پشت هر شخصیت چه کسی حرف می‌زنه، یا دوست داری بدونی چرا انتخاب این صداها مهمه، دقیقاً همین راهنمای بازیگران کمک می‌کنه زوتوپیا 2 رو بهتر درک کنی و با چهره ی واقعی کاراکترا اشنا بشی!